بابا بیا ببین غم چشم تر مرا
چشمان ضرب دیده و درد سر مرا
بابا ببین که فاطمه خیلی شکسته شد
با رفتنت زمان شکسته پر مرا
بابا اجر رسالت تو به پهلوی من رسید
میخی به خون نشانده پدر
پیکر من را مظلومی علی به خدا باور من است
بردند با طناب همه باور مرا
سیلی که جای خود پسرم را شهید کرد
انکس که خون نموده دل مضطر من را خیلی دلم برای علی سوخت
ای پدر وقتی که دید خون روی معجر مرا
اینده حسین و حسن اتشم زده در دل ببین دوباره غم دختر مرا
دیدم میان شام غم باغ لاله را
تصویر کودکی خودم را سه ساله را
من اسمان ابری باران گرفته ام
از چشم عمه غیرت طوفان گرفته ام
از لحظه ای که سر روی نیزه گذاشتی
زنجیر بسته راه بیابان گرفته را
من با وجود ضعف تنم در مسیر شام با خطبه های عمه ی مان جان گرفتم
بابا ببین حکایت دندانمان یکیست
امشب برات روضه ی دندان گرفته ام
ماهم ولی هلال قدم پر ستاره ام
خورشید خون گرفته به دامان گرفته ام
میدانم از تنور فقط نان می اورند
حالا چطور از تو بوی نان گرفته اند
طفل گرسته با شکم سیر میزدند
در شهر شام شام غریبان گرفته اند
دیگر خرابه دردسرش گریه من است
بابا ببر مرا که دلم تنگ گرفته است
مرغ اسیر هموطنش فرق میکند
هم اینکه نای پر زدنش فرق میکند
شیرین زبان تو شده لکنت زبان پدر
طرز تکلم و سخنش فرق میکند
خیلی مرا زدند ولی بین اینهمه این شمر لعنتی زدنش فرق میکند
از دست ها مپرس که با گوش ها چه کرد