متن اشعار

رقیه محبوب عالمینه
عشق دل حسینه
امید زینبینه
کل آفرینش امشب
شور یا حسین گرفت
که حسین تو آغوشش
دوباره نور عین گرفت
گفتن امضا میکنه
برات بین الحرمین
از همه دل میبره
بهش میگن یاس حسین
رقیه حیدریه
رقیه مادریه
رقیه محشریه
دست بسته اون بزرگه
گرچه سنی نداره
به پای شهد لبش
حتی عسل کم میاره
با یه لحن دل نشین
ول وله کرد تو عالمین
اولین بار که زبون وا کرد
و گفت بابا حسین
دودستش مشکل گشاس
عزیز خون خداس
کلید کرببلاس
رقیه
نقطه عطف حجابش
گره ی معجرشه
همیشه جاش روی زانوی
داداش اکبرشه
میتونه از توی آسمون
ستاره بچینه
وقتی که رو شونه ی
عمو ابالفضل میشینه