متن اشعار

گل میباره از چشای دردونه ی مولا
آی گداها بیاید بریم در خونه ی مولا
روز عزل خاک ره ابوترابم کردی
با یه نگاه عاشق کشت خونه خرابم کردی
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
فرشته ستاره میریزن از آسمون
ستاره ها چراغ خونه های دلمون
ترانه ها روی لب هر پیر و جوون
یا رقیه
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
گل میباره از چشای دردونهی ارباب
ای گداها بیاید بریم در خونه ی ارباب
با نفساش شده آرامش صدر حسین
زلف سیاش شب و روزش شب قدر حسین
با جلوه هاش میون چادر بدر حسین
مولاتی
عالم و آدم میدونه
ضربان قلبم میخونه
از جام می رقیه
دیوونه شدم دیوونه
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
رقیه ی اربابمون خدای دلامونه
با سر انگشت کوچیکش عالمو میگردونه
پشت نیگاش هزار هزار آسمونه
با خنده هاش دلای غمینو میخندونه
گوشواره هاش
ستاره ی شب غم هامونه
مولاتی
عمه صاحب زمونه
طاق دو ابروش کمونه
انگار که خدا به ارباب
داده یه گل یکی یدونه
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
دیونه شدم از عشقت
دنیا اسیر میون
نگاه پر احساسش
این کیه که ناز میکنه
برا عمو عباسش
رو گونه هاش
جای بوسه های خواهرشه
گهواره هاش
عمو جون و داداش اکبرشه
قد و بالاش
چقدر شبیه مادرشه
مولاتی
اسمش معنی عشق
اعجاز صفای عشق
دل در بند رقیه
دختر خدای عشقه