من از خدا همیشه ممنونم
که بنده ی رقیه خاتونم
تموم دلخوشیم تو این دنیا
شده عشق بی بی جونم
با جلوه ای که من ازش دیدم
برا رقیه جونمم میدم
با جلوه ای که من ازش دیدم
برا رقیه جونمم میدم
درست برام شبیه رویا بود
ضریحش رو که بوسیدم
به این سه ساله خیلی وابستم
در دلم رو رو همه بستم
نظر بی بی رقیه هستم
دل از تموم لذتا کندم
به روضه ی رقیه پابندم
به لطفشه آبرومندم
رقیه به جون علی اصغر امشب
بیا و نگام کن
رقیه با اون لحن شیرین و گیرات
یه دفعه صدام کن
به جون خودم دیگه روم نمیشه بگم رقیه
به این اشک هایی که برات میچکه روی گونم
رقیه نزاری که از قافله اربعین جا بمونم
رقیه رقیه رقیه
چقدر گدایی از تو شیرینه
اصلا دلیل عزتم اینه
فقیر تو به جز سر سفرت
دیگه جایی نمیشینه
فقط تویی مخاطب خاصم
همه میرن تو میمونی واسم
به جز تو صاحبی واسه خونه ی قلبم نمیشناسم
برای من شهادته مردن
تو لحظه های اسمتو بردن
تو حرم تو جون سپردن
غمت که تو دلم درخشیده
خدا گناه من رو بخشیده
غلامتم که روم سفیده
رقیه من آخر خودم رو به صحن و سرات میرسونم
رقیه اجازه میگیرم جلو تو مصیبت میخونم
به جون خودم دیگه روم نمیشه بگم رقیه
به اون روضه هایی که اون روزا واست میخونم
رقیه نزاری که از قافله اربعین جا بمونم
رقیه رقیه رقیه
آرزومه تا آخر دنیا یا رقیه بگم
تو شلوغی محشر کبری یا رقیه بگم
فارغ از غم و درد و گزندم
دل به عشق رقیه میبندم
چون که نوکرم آبرومندم
روز و شب منه
هزار ساله که نغمه ی لب من
رقیه دین و مذهب منه
ریحانه الحسین رقیه جان رقیه جان مدد