متن اشعار

نزنید نامردا
یتیمم بی بابا
تک و تنها اینجا
نزنید نامردا
سه سالمه پیرم
بسته در زنجیرم
بی بابا میمیرم
نزنید نامردا
کسی به رقیه نمیده امون
یه نامرد یه گوشواره کرده نشون
گوش و گوشواره
یه بی بی غرق خون
نمونده برای رقیه توان
تنها توی صحرا
به دور از قافله
دستای بی بی بسته بر سلسله
سیلی زجر و خولی وحرمله
وای از پای زخمی پر آبله
واویلا واویلا
نزنید سنگ از بام
یتیمم و تنهام
شکسته دندونام
نزنید بی بابام
ندید ما رو آزار
نبریدم بازار
پاهام زخمی از خار
نزنید بی بابام
چی بگم که دل زار و بی طاقته
زدن اسرا یه عبادته
هر چی هست بعد دروازه ساعته
زدن تازیانه یه عادت
سر عمو سر بابا رو نی
میزنن سر بچه ها کعبه نی
با تازیانه میزنن ما ها رو هی
ماهارو میبرن به مجلس می
واویلا واویلا
واویلا واویلا
آخ از بزم شراب
آی از آه رباب
دل عمه کباب
آه از کنج خراب
از چوب خیزران
بر لب و بر دندان
ناله های طفلان
آه از کنج خراب
آه از کنج خراب