متن اشعار

خیلی سخته روزگار اونی که دیگه از این زندگی سیره
وقتی تو دام یه آرزو اسیره دلش آروم نمی گیره
همه فکر و ذکرش اینه از خدا حاجت بگیره
خیلی سخته که پیش از حاجت روا شدن بمیره
الحمد لله که به آرزوی اولم رسیدم
دوباره چشماتو دیدم دوباره روتو بوسیدم
طعم خاکستریه خشک روی لبهاتو چشیدم
هنوزم مونده به یادم لحظه لحظه که میگفتم ای خدا برس به دادم
وقتی با هر نفسم تموم راهو خدا رو قسم میدادم
الهی بالحسین الهی بالحسین الهی بالحسین
دوای دردای منی بابا بابا حسین
من الذی ایتمنی بابا بابا حسین
چرا رنگ لبت چون ارغوان است
گمانم جای چوب خیزران است
مرحم زخمای منی بابا بابا حسین
من الذی ایتمنی بابا بابا حسین
اون روزا که خونمون مدینه بود
دل نامحرمی تو ماها نبود
عمه می گفت که میدونی دخترم
که چرا خیلی تو رو دوست دارم
توکه نوری و تو چشم همه ای
شبیه مادر ما فاطمه ای
میون دستای منی بابا بابا حسین
من الذی ایتمنی بابا بابا حسین
تو دین و دنیای منی بابا بابا حسین
من الذی ایتمنی بابا بابا حسین